W dniu 19 kwietnia w Chrzanowie odbył się VIII OGÓLNOPOLSKI INTEGRACYJNY FESTIWAL TAŃCA I PIOSENKI „Chrzanowska Lokomotywa Artystyczna”. WTZ z Chełmka reprezentowała Grażyna Grabowska z piosenką „Piosenka Drewnianych Lalek” z repertuaru Moniki Malec. Na scenie towarzyszyły jej Anna Sikora i Dorota Fyda, które w kostiumach tańczyły taniec marionetek. Dziewczyny zajęły drugie miejsce.
Zapraszamy do wywiadu z wokalistką Grażyną Grabowską (GG).
Red: W piątek, 19 kwietnia, wystąpiłaś w Festiwalu Piosenki i Tańca Chrzanowska Artystyczna Lokomotywa. Jakie wyniosłaś wrażenia po występie?
GG: Bardzo mi się na tym przeglądzie podobało. Przede wszystkim bardzo mi się podobało śpiewanie na małej scenie, gdzie śpiewałam najpierw. Nawet byłam zaskoczona, że tak dobrze mi się tam śpiewa. Nagłośnienie było bardzo dobre, co mi też bardzo pomogło. Trzeba powiedzieć jeszcze że to był konkurs integracyjny – śpiewały osoby zdrowe i niepełnosprawne.
Red: Które miejsce zajęliście?
GG: Drugie miejsce w kategorii dorosłych. Z tego co wiem były dwie kategorie.
Red: Czy duża była konkurencja?
GG: Taka średnia. Choć poziom wystąpień był dobry. Aż byłam w szoku, że drugie miejsce zajęłam. Tak szczerze mówiąc to na żadne miejsce nie liczyłam. Byłam w szoku, że tak wysokie zajęłam. Ja nigdy nie spodziewam się miejsca, choć zwykle przed występem planuję dać z siebie wszystko.
Red: Czy był to twój pierwszy występ solowy?
GG: Nie. W 2007 roku dwa razy występowałam z piosenką. Raz było to na Dzień Patrona i jeszcze jeden raz – to mój pierwszy występ solowy. Dostałam za niego dyplom, który mam w ramce. Jest tam napisane, że śpiewam poprawnie. A zatem dzisiaj to jest co najmniej trzeci, gdy śpiewam solowo.
Red: Jesteś też członkiem zespołu Żółta Ciżemka, z którym wystawiacie przedstawienia teatralne. Kiedy, jeśli możesz to porównać, towarzyszy Ci większy stres. Gdy śpiewasz solo, czy gdy uprawiasz aktorstwo?
GG: Przed występem wokalnym mam większy stres. Dlatego pewnie, że na scenie jestem praktycznie sama. Ale o dziwo ten stres mi pomaga. Im jest większy, tym piosenka mi lepiej wychodzi. Np. tak jak w przypadku tego występu: od początku na próbach miałam duży problem z wejściem w refren, a tu poszło bardzo dobrze.
Red: Grażynko występowałaś w towarzystwie koleżanek Ani i Doroty…
GG: Tak. Miałam przy sobie jeszcze dwie koleżanki, które wcieliły się w dwie tańczące marionetki. D
Red: Dlaczego w tańczące marionetki?
GG: Bo piosenka jest o lalkach. Trzeba nadmienić, że byłyśmy jedyną grupą w stroju scenicznym. Nikt inny się nie przebrał.
Red: Czy podczas wykonywania piosenki koleżanki miały wpływ na Ciebie?
GG: Szczerze mówiąc starałam się nie zwracać uwagi na koleżanki. Skupiłam się na tym, co ja mam do zrobienia. Każdy skupiał się na swojej roli. Dziewczyny fajnie tańczą, wiem to, bo widziałam ich występ wielokrotnie na próbach. Tutaj starałam się skupić na innym punkcie, nie zwracałam uwagi na to co się dzieje wokół mnie, żeby się nie zdekoncentrować. Ale myślę, że gdyby nie dziewczyny, to nie zajęłabym takiego wysokiego miejsca. To w dużej mierze ich zasługa.
Po występach, za sceną dostałam kilka gratulacji. Ludzie podchodzili i gratulowali.
Red: Jak się wtedy czułaś?
GG: Dobrze. Mam wtedy świadomość, że się ludziom podobało.
Red: Gratuluję sukcesu i dziękuję za rozmowę.
