Fundacja im. Brata Alberta została założona w 1987 roku przez śp. Zofię Tetelowską, śp. inż. Stanisława Pruszyńskiego, kapelana „Solidarności” ks. Tadeusza Sakowicza – Zaleskiego oraz osoby wywodzące się z Duszpasterstwa Osób Niepełnosprawnych i wspólnot „Wiara i Światło” z Krakowa, zwanych popularnie „Muminkami”. Od początku swego istnienia niesie pomoc osobom niepełnosprawnym intelektualnie.

W codziennej pracy Fundacja wspiera osoby niepełnosprawne prowadząc domy stałego pobytu, domy dziennego pobytu, warsztaty terapii zajęciowej, świetlice terapeutyczne, ośrodki adaptacyjne, szkoły i przedszkola integracyjne. Organizuje także obozy rehabilitacyjne. Swoją opieką obejmuje ona ponad 900 osób niepełnosprawnych, z których 107 przebywa w ośrodkach na stałe, a pozostali są dowożeni na zajęcia dzienne. Fundacja pomaga również rodzinom Podopiecznych. Jest ona także organizatorem licznych koncertów charytatywnych, spotkań integracyjnych, wystaw i przeglądów twórczości osób niepełnosprawnych umysłowo.

Działalność Fundacji, od chwili jej narodzin, wspierana jest przez Księdza Kardynała Franciszka Macharskiego, a także wielu wspaniałych ludzi dobrej woli. Jako organizacja pozarządowa typu „non profit”, działa w oparciu o prywatne darowizny , kwesty oraz państwowe i samorządowe subwencje celowe. Fundacja jest Organizacją Pożytku Publicznego.

Radwanowice

Placówką macierzystą Fundacji im. Brata Alberta jest ośrodek dla osób niepełnosprawnych w Radwanowicach. To właśnie tu, niedaleko Krakowa, znajduje się dwór wraz z gospodarstwem rolnym, który śp. Zofia Tetelowska przekazała na rzecz pomocy osobom niepełnosprawnym umysłowo.

W latach 1987 – 2000, przy ogromnym wysiłku pracowników, przyjaciół, sponsorów i dobroczyńców Fundacji, wyremontowano stary dwór i wzniesiono trzy nowe budynki, które tworzą dziś schronisko. Podobnie jak św. Brat Albert, który porzucił malarstwo i zaszczyty, aby być przy ubogich, uzależnionych i bezdomnych, Zofia Tetelowska mieszkała wspólnie z podopiecznymi w starym dworze. Także dzisiaj pracownicy wcielają w życie ten ideał i poświęcają znaczną część swojego życia, aby wspierać najbardziej potrzebujących.

Ośrodek w Radwanowicach obejmuje schronisko dla osób niepełnosprawnych, świetlice terapeutyczną oraz warsztat terapii zajęciowej. Również w Radwanowicach działa Zarząd Krajowy Fundacji.

Schroniska dla niepełnosprawnych

Obecnie Fundacja prowadzi 4 Schroniska dla Niepełnosprawnych – w Radwanowicach, Łodzi, Chorzeszowie k. Łasku i w Toruniu. Wszystkie schroniska opiekują się osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, które utraciły swoich rodziców i opiekunów. Dom znajdują tam osoby powyżej 18 roku życia, upośledzone w stopniu umiarkowanym i znacznym, będące sierotami społecznymi lub naturalnymi.

Praca wychowawcza w Schroniskach prowadzona jest w oparciu o małe, ok. 10-osobowe wspólnoty, które mają zastąpić niepełnosprawnym ich utracone rodziny. W każdej ze wspólnot pracuje trzech lub czterech opiekunów, którzy spełniają rolę „starszych braci lub sióstr”. Wspólnoty mają swoje nazwy, takie jak „Milusińscy”, „Migotki”, „Calinki”, „Harnasie”, które odzwierciedlają charakter Podopiecznych Fundacji.

Schroniska są nie tylko miejscami pobytu niepełnosprawnych, ale także spełniają rolę edukacyjną i aktywizującą Podopiecznych. Działają w ich m. In. Samorządy, drużyny harcerskie, grupy muzyczne, teatralne i taneczne, a także wiele innych niezwykłych, wspólnie tworzonych inicjatyw.

Warsztaty terapii zajęciowej

Fundacja im. Brata Alberta organizuje warsztaty terapii zajęciowej w 12 miejscach w Polsce (Radwanowie z filią w Czernichowie, Lubin, Toruń, Otłoczyn k. Torunia, Sosnowiec, Chrzanów, Libiąż, Kraków, Chełmek z filią w Przeciszowie – Lesie, Jawiszowicach i Oświęcimiu, Trzebinia oraz dwa we Wrocławiu).

Warsztaty to szereg zajęć terapeutyczno – rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych intelektualnie. Dzięki nim Podopieczni zdobywają nowe umiejętności i odkrywają swoje – często niezwykłe – talenty. Warsztaty w widoczny sposób przyczyniają się do większej samodzielności i aktywności osób niepełnosprawnych, dzięki czemu, na miarę swoich możliwości, mogą oni prowadzić samodzielne życie. W ramach zajęć działa także szereg różnych pracowni, m.in. tkacko – krawiecka, ogrodnicza, krawiecka, rzemiosł różnych, rehabilitacji ruchowej, czy stolarsko – modelarska.

Uczestnicy warsztatów biorą udział w licznych konkursach, festiwalach, przeglądach twórczości czy rywalizacjach sportowych. Ich prace można oglądać na welu wystawach w całej Polsce.

Świetlice terapeutyczne

W ramach Fundacji im. Brata Alberta działa 8 Świetlic Terapeutycznych (Radwanowie, Otłoczyn k. Torunia, Chrzanów, Libiąż, Kraków, Chełmek, Trzebinia, Dąbrowa Górnicza).

Świetlice mają na celu zapewnienie osobom niepełnosprawnym możliwości aktywnego życia, przy jednoczesnym zachowaniu związków rodzinnych. Koncentrują się na utrzymaniu Podopiecznych w dobrej formie fizycznej i psychicznejpoprzez odpowiednią rehabilitację oraz dbają o ich kondycję intelektualną.

Współpracując ściśle z rodzinami uczestników zajęć, świetlice rozwijają różnorodne umiejętności ułatwiające Podopiecznym codzienne życie. W zajęciach biorą udział zarówno dzieci niepełnosprawne umysłowo jak i fizycznie. Zajęcia odbywają się w małych, 4-5 osobowych grupach, co umożliwia indywidualną prace z każdym z uczestników.

MISJA

Podstawowym celem WTZ jest szeroko pojęty rozwój dorosłych osób niepełnosprawnych. Poprzez rehabilitację społeczną i zawodową prowadzoną w warsztatach następuje poprawa sprawności psychofizycznej i zaradności osobistej. Wzmacniana jest u uczestników WTZ niezależność i samodzielność życia w środowisku społecznym.

W terapii ogromny nacisk kładziony jest na ogólne usprawnienie (utrwalanie i doskonalenie posiadanych umiejętności, nauka nowych, ważnych i przydatnych zdolności). Poprzez szereg podejmowanych działań rehabilitacyjnych i rewalidacyjnych rozwijana jest sprawność wykonywania podstawowych czynności życia społecznego oraz wzmacniana zaradność osobista. Praca terapeutyczno – wychowawcza dostosowana jest do indywidualnych możliwości i predyspozycji psychofizycznych uczestników WTZ. W skutek terapii poprawiany zostaje poziom adaptacji do życia w środowisku społecznym, a zatem poprawia się komunikacja, umiejętność dokonywania wyborów, kondycja psychiczna. Istotnym elementem terapii jest także rozwijanie umiejętności zawodowych, umożliwiających podjęcie pracy, tak w Zakładach Pracy Chronionej, Zakładach Aktywności Zawodowej, jak i na otwartym rynku pracy.

ZASADY ORGANIZACJI

Podstawę przyjęcia do WTZ stanowi Orzeczenie o Stopniu Niepełnosprawności, wystawiane przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, w którym wskazane jest uczestnictwo w warsztatach terapii zajęciowej.

Warsztat Terapii Zajęciowej jest placówką pobytu dziennego. Zajęcia odbywają się od poniedziałku do piątku przez siedem godzin dziennie. Program pracy zależy od możliwości indywidualnych uczestników WTZ i jest dostosowywany do każdego z podopiecznych osobno.

Uczestnicy mogą korzystać z dowozu pojazdem WTZ z miejsca wyznaczonego przez kierownika WTZ do siedziby WTZ, o ile, ze względu na stopień niepełnosprawności i poziom samodzielności, nie jest w stanie dojechać środkami komunikacji miejskiej.

Każda z osób uczęszczających na zajęcia otrzymuje miesięcznie stałe środki finansowe w ramach treningu ekonomicznego, w wysokości określonej przez WTZ i w ramach zasad ustalonych w Regulaminie WTZ.

Terapia odbywa się w różnych pracowniach, w zależności od Warsztatu (WTZ Chełmek – 8 pracowni, WTZ Jawiszowice – 4 pracownie, WTZ Oświęcim – 4 pracownie, WTZ Przeciszów – 4 pracownie). W każdej pracowni w zajęciach uczestniczy pięciu podopiecznych.

Etapy pracy

Proces terapeutyczny przebiega w trzech następujących, przeplatających się etapach:

I etap
Przygotowawczo – diagnostyczny
To etap obserwacji. Poznawane są możliwości, postawy i zachowania uczestników w różnych sytuacjach: nowych i znanych, trudnych i codziennych. Oceniane są możliwości adaptacji do nowych warunków społecznych. Preferowane zajęcia na tym etapie to zajęcia grupowe (integrujące) o charakterze muzyczno – ruchowym oraz zajęcia mające na celu poprawę ogólnej postawy fizycznej.

II etap
Terapia zajęciowa
Głównym celem w tym etapie jest usprawnienie zaburzonych funkcji fiyczno-umysłowych. W szczególności praca tego etapu skupia się na kształtowaniu u uczestników umiejętności wykonywania określonych prac, na utrwalaniu nawyków związanych z samoobsługą oraz na wdrażaniu do opanowania konkretnych technik pracy.

III etap
Rehabilitacja społeczna i zawodowa
Celem rehabilitacji społecznej jest włączenie osoby niepełnosprawnej w nurt życia społecznego. Odbywa sie to w toku oddziaływań rehabilitacyjnych, przez zdobywanie maksymalnej samodzielności i zaradności życiowej. Z kolei rehabilitacj zawodowa skoncentrowana jest na określonymprofilu produkcyjnym. Ma na celu przyuczenie uczestników do wykonywania kolejnych czynności (zgodnie z tokiem produkcji), przydatnych na stanowisku pracy.

Przewidywane efekty pracy terapeutyczno – wychowawczej:

• Znaczne zwiększenie stopnia usamodzielnienia, podwyższenie dojrzałości społecznej, wzrost zdyscyplinowania oraz rozwój aktywności własnej.
• Opanowanie nowych umiejętności związanych z konkretną pracą w pracowniach Warsztatu, poznanie narzędzi i sprzętów ułatwiających pracę.
• Likwidacja jednostajności i nudy przez celowe wypełnianie dnia pracy, preferowanie akywnego trybu życia.
• Doprowadzanie do świadomosci własnej wartości, godności osobistej oraz poznanie własnego miejsca w społeczeństwie.
• Zrozumienie słabszych, mniej sprawnych, udzielenie im pomocy w różnych sytuacjach.
• Wykonywanie prac o walorach estetycznych, artystycznych, użytkowych (eksponowanych na wystawach, przeglądach, a tekże będących wyposażeniem wnętrz).
• Utrwalanie nawyków higienicznych i rozwój motorycznych możliwości uczestników.

PODSTAWA PRAWNA

Warsztat Terapii Zajęciowej działa na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z dnia 27 sierpnia 1997 roku, rozporządzenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej w sprawie warsztatów terapii zajęciowej z dnia 25 marca 2004 roku oraz Statutu Fundacji im. Brata Alberta w Radwanowicach.